Nr 7: Laos

Hoi allemaal, bij deze een verlaat verslag over het eerste deel van Laos. Het volgende en laatste verslag komt waarschijnlijk vanuit Bangkok, waarvandaan ik op 14 juli terugvlieg. Hopelijk zie ik jullie dan gauw! Liefs!

Vanaf het moment dat je de grens oversteekt en in Laos komt merk je al meteen het verschil: dit is geen verwesterd, overbezocht land maar een veel dunnerbevolkt, boers land waar de natuur je al gauw verbijstert (en de wegen ook). Met de slowboat voeren we over de Mekong river. Deze werd eigenlijk alleen door ons en heel af en toe een speedboat gebruikt. Langs ons trokken prachtige landschappen voorbij! Bergachtige jungle, met zo hier en daar een mooie klif en af en toe een dorpje waar je de kinderen in de rivier zag spelen en de mannen vanuit hun bootjes zag vissen. Het grootste deel van de tijd heb ik half uit de boot hangend van het uitzicht genoten, terwijl de Engelsen als echte piraten (of echte Engelsen) van hun rum-cola zipten. Na twee dagen boot en één nacht in een klein dorpje naast de rivier kwamen we in Luang Prabang aan. Één van de weinig steden in Laos. Je zou het in Nederland bijna eerder een groot dorp noemen. Met mijn Engelse reisgenoten gingen we de volgende dag op weg naar de watervallen. Deze waren echt zo niet normaal prachtig! Het water stroomde van één hele grote waterval in een stuk of vier kleinere watervalletjes waar je in kon zwemmen. Helemaal compleet met van die spa-visjes die aan je tenen knabbelen erin. 'S avonds zijn we naar de bowling alley gegaan, want het scheen dat dit de place to be was als je wou stappen. Toen we er aankwamen bleken we de enige te zijn dus we snapten er helemaal niks van. Later bleek dat iedereen eerst naar één bar toeging om vervolgens dronken de bowlingballen rond te slingeren. Dit beschrijft wel een beetje het uitgaansleven in Laos: er is over het algemeen nagenoeg niks te doen (behalve in vang vieng, maar dat volgt later). Op de tweede dag in luang prabang hebben we scootertjes gehuurd en zijn we richting een authentiek wiskeydorpje gereden (de locale whiskey in Laos: de laolao, word je zo'n beetje overal aangeboden en kun je voor minder dan 1€ in de supermarkt kopen). Helaas begon het halverwege te regenen en werd de route naar het dorp één grote glijbaan. Na een paar keer bijna onderuit gegaan te zijn hebben we 500m voor het dorp toch maar rechtsomkeert gemaakt.

Op aanraden van Irene vertrok ik de volgende dag richting Nong Khiauw, in het noorden van Laos. In de bus ontmoette ik een Spaans meisje, Amaia, waarmee ik al gauw bevriend raakte. Nong Khiauw is een dorp gelegen aan de rivier in de bergen. De natuur is prachtig, de mensen zijn nog niet zat van toeristen en het uitgaansleven bestaat uit één bar: Q-bar, "the real bar to meet people". Dit laatste bleek vrij cruciaal. De prijs voor ongeveer alle activiteiten rondom Nong Khiauw hangt af van het aantal mensen waarmee je bent. Gevolg is dat Amaia en ik diezelfde avond vrolijk iedereen die we op straat tegenkwamen hebben aangesproken of ze toevallig de volgende dagen een tweedaagse trekking wouden doen. En we hadden beet: Ralf, een Zwitserse jongen, wou ons team versterken. De volgende ochtend vertrokken we met zijn vieren: Amaia, Ralf, ik en Tom, de gids en liepen we via rijstvelden en diepe jungle de bergen in. Tom vertelde ons dat in Laos de mensen doorwerken tot hun dood en ook hun hele zwangerschap doorwerken. Zo gebeurt het wel eens dat er een kind geboren wordt op het rijstveld. Bij één jongen uit zijn dorp was dit het geval, en omdat hij van zulke grote hoogte gevallen was, had hij nu nogsteeds een plek op zijn hoofd waar geen haar groeide! Taai volkje..

Het lopen werd ons bemoeilijkt doordat je op bepaalde stukken vanaf de grond wordt belaagd door tientallen bloedzuigers. Hierbij was de tactiek: je schoenen insmeren met een mengsel van zout, alcohol en zeep en vervolgens zo min mogelijk stoppen om ze van je schoenen af te halen want in de tijd dat je er één afhaalt zitten er 3 nieuwe op. Dankzij deze motiverende beesten hebben we de heenweg wel op flink tempo doorgelopen! Uiteindelijk kwamen we aan in een authentiek dorpje in de bergen, waar onze homestay was. Aangezien we er vroeg waren mochten we eerst nog even helpen rijstplantjes te planten op het rijstveld, wat wel heel gaaf was! Tom en Ralf zijn hierna in een klein vijvertje gesprongen om met een net vissen te vangen. Dit ging Amaia en mij net iets te ver. Die avond aten we de zelfgevangen vis en andere lekkere gerechten. Eetgewoonte is om van je sticky Rice een bolletje te kneden en deze vervolgens overal in te dippen. Na het avondeten kwam een flinke fles lao lao op tafel en hebben we wat drankspelletjes gespeeld, waarbij Tom, met zijn Aziatische genen al gauw dronken was en het allemaal fantastisch vond.

De terugweg viel ons wel zwaar na de beweging van afgelopen dag. Na zo'n 6 uur hiken kwamen we aan bij een waterval waarin we konden zwemmen. Dit was wel echt een fantastische verkoeling. Eenmaal terug in het dorp hebben we met zijn allen brownies gegeten en nagenoten/geklaagd. Ik vond het in totaal een supergave ervaring. De dagen erna hebben Amaia en ik plat gelegen aan het zwembad en gekayakt over de rivier. Je ziet in Laos zoveel kinderen spelen en meehelpen in de winkel/het restaurant/rijstveld van hun ouders. De bevolking moet hier wel in razend tempo groeien! Na 4 volle dagen Nong Khiauw nemen we de bus op weg naar Vang Vieng, backpackersoord van Laos.