Nr. 2: Maleisië

En door! Na 2 dagen door Singapore te hebben gezwerfd werd het tijd om de bus te pakken naar maleisië. De busmaatschappij heette 'massagecoach' omdat ze schijnbaar zulke superlekkere stoelen zouden hebben. Misschien als je 1m 50 bent ja... Maar in de hangjongeren-houding was het goed te doen. Totdat we na een half uur rijden bij de grens aankwamen. Waar de Maleise mensen binnen 10 min de grens over waren moesten alle buitenlanders zo'n 2,5 uur in de rij staan. Eenmaal teruggekomen in de bus verwacht je misschien geïrriteerde gezichten van de op ons wachtende Maleisiërs, maar neehoor. Dit lieve volk vindt het voornamelijk vervelend voor jou dat je zolang in de rij hebt moeten staan. Het vrijgevige karakter van de Maleisiërs werd even later weer duidelijk wanneer we een wc-stop maakten naast de weg. De man naast mij in de bus had hier zowaar een bekertje gezoete mais voor zichzelf en voor mij gekocht - en dat terwijl ik hem nog nauwelijks had gesproken. Helaas kon hij niet zo goed Engels, maar dan schiet er direct wel weer een andere Maleisiër te hulp om te vertalen! Hele aardige mensen!

In Kuala Lumpur aangekomen kwam ik aan in de Reggae Mansion - een hostel die bekend/berucht is om de rooftopparty's. Ik lag op de kamer met Isi, een Duits meisje. Met haar en 2 andere meiden -Hannah en Laura- hebben we lekker cocktails gedronken en beerpong gespeeld. Ik ben vervolgens vrolijk in m'n bed beland en de andere meiden zijn nog tot in de late uurtjes doorgegaan. De volgende dag ben ik met Laura naar de Batu caves geweest. Dit zouden oude hindoetempels in grotten moeten zijn. Het bleek een hele mooie grote grot te zijn met een soort van pretpark-achtige hindoebeelden erin. Die avond wou ik graag Chinatown bezoeken maar op het moment dat ik naar buiten stapte barstte een Aziatisch buitje los... en dan kun je maar beter binnen blijven! Dus hebben we de avond kaartend doorgebracht.

De volgende dag nam ik de bus naar Camaron Highlands. Dit is een gebied in de bergen van Maleisië met veel theeplantages en strawberry farms. In het begin van de rit kon ik nog een beetje indommelen maar aan het einde was dat absoluut niet meer mogelijk. Met een veel te hoge snelheid sjeesden we over de bergweggetjes. Ondertussen kwam de regen met bakken naar beneden en was ik blij met de 1/2m diepe irrigatiekanalen naast de weg. Hierdoor gleden hele modderstromen de berg af. Het hostel is klein en gezellig. 'S avonds wordt er een Bangladeshe kookcursus gegeven. Dit kwam erop neer dat je een paar dingen sneed en vervolgens heel veel dingen in de pan gooide. Er werden heel veel gerechten omstebeurt gemaakt en op tafel gezet. Allemaal koud, maar dat hoort. Het enige wat ik er nog van weet is dat er witte kool, knoflook, ui en aardappel in zat want dat had ik zelf gesneden (er waren eigenlijk te veel mensen om er iets van op te steken). De volgende dag nemen we met een aantal hostelgasten een tour naar theeplantages, een heel oud 'mossy forest' en een strawberry farm. Die avond eten en drinken we met de hostelgasten. De laatste dag maak ik met een Duits meisje een hike naar de top van een berg. Eenmaal aangekomen zagen we eigenlijk vooral heel veel wolk. Op de terugweg kwamen we wat meer backpackers tegen en hoorden we over een boeddhistisch festival in het naastgelegen dorp. Achterin een pick-up truck liften we hiernaartoe. Een stoet aan prachtig geklede mensen liep achter een man aan die een groot altaar op zijn hoofd droeg en er een soort van op en neer mee bouncede. Toen ging de hele stoet de tempel in. Hier vonden ook weer allerlei rituelen plaats. Uiteindelijk mochten we gratis mee-eten met alle mensen aan lange tafels. Iedereen kreeg een palmblad met rijst en allerlei sausjes voor zijn neus. Dit moest je vervolgens met je handen eten. Je kunt je voorstellen hoe lastig en vooral oncharmant dit was. Wel heel gaaf! Ten slotte teruggelift naar ons toeristendorp en via Kuala Lumpur mijn reis vervolgd naar Indonesië.